غذاهای لذيذ محله چينی ها
در اکثر شهرهای بريتانيا مانند لندن، منچستر، بيرمنگام و ادينبورگ، چينی ها برای خود محله ای دارند. محله چينی های لندن در سوهو (Soho) واقع در مرکز اين شهر قرار دارد.
نخستين چينی هايی که در ۱۸۸۰ از هنگ کنگ و مناطق جنوبی چين به لندن آمدند به زبان کانتونی صحبت می کردند. پس از آن بسياری از چينی ها به لندن آمدند و در مناطق متفاوت آن ساکن شدند.
غذاهای سنتی چیـن
در چين هفت نوع آشپزی رواج دارد که عبارتند از: شاندونگ، گواندونگ (کانتونی)، ژچوان، جيانگسو، ژجيانگ هونان و فوجيان و آنهويی. سرآشپزهای چينی معمولاً در يکی از اين انواع مهارت دارند، چرا که هر سبک ويژگيهای خاص خود را دارد. برای مثال غذاهای پکن رنگ و طعم منحصر به فردی دارد، چرا که در طبخ آنها از سس سويا بوفور استفاده می شود. در عوض، غذاهای ژچوان بسيار تند و مملو از ادويه است.
اکثر غذاهای شمال چين با استفاده از خمير درست می شود در حالی که جنوبی ها برنج را ماده اوليه غذاهای خود قرار داده اند.
بسياری از رستورانهای محله چينی ها در لندن ادعا می کنند که غذاهايشان به سبک پکن، ژچوان و کانتونی تهيه می شود. اما در واقع آنها ويژگيهای اين سبکها را در هم آميخته اند تا غذاهايشان به مذاق انگليسی ها خوشتر بيايد. در واقع اين رستورانها به سبک کانتونی غذا می پزند و تنها عناصر معدودی از سبکهای پکن و ژچوان را به کار می برند.
کدام غذا بهتر است؟
يکی از معروفترين غذاهای سوهو، اردک سرخ شده ترد و خوشبوست. اين غذا در واقع شبيه به اردکی است که در رستورانهای پکن سرو می شود، با اين تفاوت که در پکن آن را روی ذغال سرخ می کنند، ولی در سوهو آن را در روغن سرخ می کنند، چون خوردن آن به اين صورت آسانتر است و می توان گوشت جوجه بدون استخوان را با چنگال کند و خورد. اين اردک همراه با کلوچه، سس هوزين، پياز بهاره و لايه های بريده شده خيار به مشتريان عرضه می شود.
ديم سوم (Dim Sum)
"ديم سوم" خوراکی کانتونی است که می شود آن را معادل عصرانه انگليسی ها به حساب آورد، با اين تفاوت که چينی ها آن را صبح می خورند. هم اهالی لندن و هم توريستهايی که از اين شهر ديدن می کنند علاقه خاصی به اين غدای چينی دارند، که در واقع خوراک مختصری است که آن را بخارپز يا سرخ می کنند.
در ايام آخر هفته بسياری از خانواده های چينی با يکديگر به رستوران می روند، چای سبز و ديم سوم می خورند و تا ظهر وقت خود را به صحبت با يکديگر سپری می کنند.
با وجود اين، اکثر رستورانهای سوهو ساعات کار خود را با ساعات کاری انگليس هماهنگ کرده اند و کار خود را در ساعت يازده و نيم صبح شروع می کنند.
کمی ماجراجويی
کسانی که روح ماجراجويی دارند می توانند انواع غير متعارف ديم سوم را که معمولاً حاوی سر ماهی آزاد و سس لوبيا يا پای مرغ است امتحان کنند. اگرچه ممکن است کار چندان ساده ای نباشد، اما اگر به اصطلاح دل اين کار را نداريد می توانيد چونگ فون سفارش دهيد که در واقع پيراشکی ميگو، گوشت خوک يا سبزی است.
يکی ديگر از خوراکهای معروف چينی، کانگی (Congee) است که با برنج آب پز، تخم مرغ کنسرو شده و گوشت بدون چربی گاو يا خوک تهيه می شود. پزشکان چينی اعتقاد دارند که اين غذا برای سلامتی بسيار مفيد است. در واقع اهالی کانتون به خواص دارويی مواد خوراکی بسيار اهميت می دهند.
کاری هندی در لندن
وی جی رانا تهيه کننده سابق سرويس هندی راديو بی بی سی
معروفترين کاری در بريتانيا تيکا ماسالای مرغ (Chicken tikka masala) نام دارد که ابداع آن را به يک آشپز بنگلادشی نسبت داده اند.
اگر چه اين خوراک جزو غذاهای هندی به شمار می آيد، در هندوستان کمتر کسی اسم آن را شنيده است. در حالی که فروشگاه مارکس اند اسپنسر (Marks & Spencer) هر هفته نوزده تن از اين غذا به فروش می رساند و بريتانيايی ها هر سال بيست وسه ميليون پرس آن را در هشت هزار رستوران هندی کشور سفارش می دهند.
کاری چيست؟
لغت "کاری" معنی عام دارد و به هر نوع غذايی که در آن گوشت را در عصاره ای پخته و ادويه به آن اضافه کنند، گفته می شود. برای مثال موادی که برای تهيه تيکا ماسالا به کار می رود عبارت است از: گوشت پخته شده مرغ در عصاره گوجه فرنگی، خامه، کره، ماست و مقدار زيادی زردچوبه و زيره سبز.
می گويند در رستورانی به بک مرد انگليسی مرغ بدون کاری دادند و او بی درنگ پرسيد: "پس کاری اش کجاست؟" سر آشپز با زيرکی تمام کمی عصاره غليظ گوجه فرنگی و خامه به آن اضافه کرد و البته صورت حساب مرد بيچاره دو برابر شد.
امروزه امکان ندارد در يکی از خيابانهای اصلی شهرهای بريتانيا قدم بزنيد ولی رستوران هندی نيابيد. البته اينها در واقع رستوران هندی نيستند، چرا که صاحبان اکثر آنها بنگلادشی اند.
مهاجران هندی
اعقاب صاحبان اين رستورانها اواسط قرن هفدهم از ايالت بنگال، که آن زمان به هند تعلق داشت، به لندن آمدند. آنها در واقع ملوانان کشتيهای شرکت هند شرقی بودند. برخی از اين ملوانها هنگام بازگشت به هندوستان، اغلب بر حسب اتفاق از کشتی جا می ماندند. بسياری از اين افراد بينوا در هوای سرد بريتانيا جان خود را از دست می دادند و برخی نيز احتمالاً به شغل آشپزی روی می آوردند.
شواهد مستندی در دست است که اولين رستوران هندی بريتانيا را يکی از نجيب زادگان هند به نام دين محمد در ميدان پورتمن (Portman Square) افتتاح کرد. اين رستوران قهوه خانه هندوستانی (Hindostanee Coffee House) نام داشت و بهترين غذاهای هندی را به اشراف زادگان و افراد متشخص بريتانيايی عرضه می کرد.
کجا برويم و چه بخوريم؟
اگر از ميدان پورتمن چند مايلی به طرف شمال برويد، به خيابان درامند (Drummond St) خواهيد رسيد. آنجا می توانيد شيرينيهای هندی، بهترين کاری ماهی به نام ماهارا شتريان بهلپوری (Maharashtrian bhelpuri) و البته تيکا ماسالا بخوريد.
جلوی هر يک از رستورانها مرد جوانی خواهيد ديد که اگر چه در بريتانيا به دنيا آمده، ظاهرش کاملا شرقی است. او شما را مؤدبانه به داخل دعوت خواهد کرد تا خوردن يکی از انواع کاری را تجربه کنيد. غذا در اين رستورانها ارزان است.
افرادی که علاقه وافر به کاری آنها را به حومه شهر می کشاند خواهند توانست، برای مثال، در خيابان ايلينگ (Ealing) در ومبلی (Wembley) انواع و اقسام غذاهای ايالت گجرات در غرب هند را بچشند.
غذای پنجاب در ساوث هال (Punjabi food: Southall)
اگر غذاهای تند پنجاب را دوست داريد، بايد حتماً به ساوت هال در غرب لندن سری بزنيد. اينجا را دوستدارانش "هند کوچک" می نامند.
مانند تمام بازارهای سنتی هند در اينجا نيز می توانيد برای صبحانه جالبيس (Jalebis) تازه و عصرها سموسه يا کی تيکی (Ki tikki) بخوريد.
دوراهی شيشه ای (Glassy Junction) تنها جايی است که می توان صورت حساب را به روپيه پرداخت. اخيراً فروشگاههای زنجيره ای بزرگ مانند مارکس اند اسپنسر و سنزبری (Sainsburys) هم به محبوبيت کاری پی برده و بيش از هفتاد نوع از اين غذا در قفسه های خود دارند. گروههای تخصصی آنها به نقاط مختلف هند سفر می کنند تا غذاهای محلی اين کشور را شناسايی کنند و به بريتانيا بياورند.
در خود هند بايد هزاران مايل سفر کرد تا بتوان غذاهای متنوع استانهای مختلف را چشيد. اما در لندن برای اين کار طی مسافتی کمتر از سی مايل کافی است.
غذاهای آمريکای لاتين
کلمبيايی ها پرجمعيت ترين گروه مهاجران آمريکای لاتين در لندن را تشکيل می دهند. از دهه ۱۹۶۰تاکنون آنها چندين باردر گروههای بزرگ به لندن مهاجرت کرده اند. امروزه بين هفتاد تا هشتاد هزار نفر از اهالی مناطق مختلف کلمبيا در لندن زندگی می کنند، که رستوران، روزنامه و مراکز فرهنگی مخصوص خود را دارند.
تعداد زيادی از کلمبيايی ها در جنوب لندن ساکنند. به نظر می رسد اين جامعه نخست در محله الفانت اند کاسل (Elephant & Castle) تشکيل شد و سپس بتدريج به طرف بريکستون (Brixton) و استاکول (Stockwell) گسترش يافت.
مغازه ها و مشاغل
در جنوب لندن مغازه ها و مشاغل متعددی متعلق به اهالی کلمبيا، اکوادور و حتی پرو به چشم می خورد. در اين مکانها تنوعی باور نکردنی از محصولات اين کشورها وجود دارد. گويی آمريکای لاتين را به لندن منتقل کرده باشند.
در اين محله ها فروشگاههايی خواهيد ديد که انواع و اقسام محصولات را عرضه می کنند. همچنين مغازه هايی که تنها به فروش يک نوع کالای خاص اختصاص دارند. بعضی از اغذيه فروشيها نان ذرت تازه يا آرپا (Arepa)، نان تهيه شده از ميوه درخت يوکا، امپانادا(empanada)، بسته های کوچک خمير پر از گوشت گاو يا مرغ، تخم مرغ يا سبزيجات که در روغن سرخ شده است در ويترينهای خود دارند. حتی می توانيد آرد و مواد لازم برای درست کردن اين غذاها را از همين مغازه ها تهيه کنيد.
از ساير مغازه دارها می توانيد گوشت گوساله کباب شده روی آتش که به نام ترنرا آلا ايلانرا (ternera a la Ilanera) خوانده می شود بخريد يا از آنها بخواهيد برای برگزاری جشن تولد فرزندتان شعبده باز و پی نياتا، يعنی عروسکهای توخالی کاغذی پر از آب نبات و هدايای کوچک به خانه شما بفرستند.
مغازه قصابی در استاکول بهترين گوشت اروگوئه را به شما خواهد فروخت. همچنين می توانيد غذای لذيذ کلمبيايی به نام چوريتز از اين مغازه تهيه کنيد.
سه يا چهار سال پيش بازار مواد غذايی در مرکز خريد گرينوبل در بريکستون و خيابان الکتريک تنها به فروش غذاهای آفريقا و جزاير کارائيب اختصاص داشت. اما اکنون رستوران کلمبيايی و حتی يک ماهی فروشی نيز در آنجا ديده می شود.
چه بايد خورد؟
حتما غذای محلی منطقه آنتيوکيا (Antioquia) ، ناحيه اصلی کشت قهوه در کلمبيا را که لا بانديا پايسا (la bandeja Paisa) نام دارد امتحان کنيد. در لندن اين غذا را به عنوان غذای ملی کلمبيا می شناسند. اين غذا در واقع سينی پر از خوراکيهای مختلف است: لوبيای قرمز، گوشت چرخ کرده، موز سبز رسيده و سرخ شده، تايادا، برنج، آووکادو، سالاد، استيک و گوشت سرخ شده و نهايتا دو عدد تخم مرغ نيمرو.
برخی اين غذا را با سس مخصوصی به نام ال اوگائو(El hogao) می خورند که برای تهيه آن بايد گوجه فرنگی را به همراه پياز روی شعله ملايم آن قدر تفت داد تا به خمير نرمی تبديل شود. لابانديا پايسا را معمولاً با آب ميوه می خورند و اکثر کلمبيايی ها آب تمشک يا هر گونه آب ميوه ترش را ترجيح می دهند.
يکی از سنتی ترين غذاهای کلمبيا آش غليظی است به نام سانکوچو دگالينا (sacocho degallina) حاوی گوشت مرغ، سيب زمينی، ميوه يوکا، موز سبز، ليمو، زيره و گشنيز. می گويند هيچ چيز نمی تواند مانند اين آش بهبود بيماران را تسريع کند.
غذا و فوتبال
روزهای يکشنبه مهاجران آمريکای جنوبی در بخش غربی پارک کلپهم (Clapham) مسابقه فوتبال برگزار می کنند و بسياری از دوستان و اعضای خانواده بازيکنان برای تماشا به آنجا می روند. مسابقات از ساعت ده صبح شروع می شود و تا ساعات اوليه شب ادامه پيدا می کند.
اما فوتبال تنها چيزی نيست که مردم را به آنجا می کشاند، غذاهای متنوع و موسيقی آمريکای جنوبی از جاذبه های ديگر روز يکشنبه در پارک کلپهم است.
غذاهای لذيذ لبنان
احتمالاً اکثر مردم دنيا وقتی نام لبنان را می شنوند بيشتر به ياد جنگ داخلی و بنيادگرايی اسلامی می افتند تا غذاهای متنوع و خوشمزه.
اگر در لندن در خيابان اجور (Edgware Road) و مناطق اطراف آن قدم بزنيد، جاهايی خواهيد ديد که اين دسته از اهالی خاورميانه را در خود جای داده است.
مناطق ديگری که لبنانيها در آن زندگی می کنند عبارتند از: بيزواتر(Baysewater) و کنزينگتون
(Kensington) و وستبورن گروو (Westborn Grove) .
در سال ۱۹۷۵ با شروع جنگ داخلی در لبنان تعداد مهاجران لبنانی در لندن بيشتر شد. جنگ باعث شده بود آنها موطن خود را ترک کنند و در اقصی نقاط دنيا، از جمله بريتانيا ساکن شوند. با حمله نظامی اسرائيل به خاک لبنان بار ديگر مهاجرت لبنانيها از کشورشان شدت گرفت.
خيابان اجور (Edgware Road)
در خيابان اجور فروشگاهها و مغازه هايی خواهيد ديد که به فروش کتاب، روزنامه و نوارهای موسيقی عربی مشغولند، چند داروخانه و فروشگاه مواد غذايی نيز در اين خيابان ديده می شود. از اين فروشگاهها می توانيد ميوه تازه، سبزيجات، ماهی و گوشت مرغ و گوسفند، اقلام ديگری از خاورميانه مانند گلاب و رب انار تهيه کنيد.
مغازه دارهای اين خيابان ادويه خشک و خوشبو را در بشکه های رنگارنگ چوبی به فروش می رسانند.
کالاهای ديگر اين محله عبارتند از انواع ترشی، زيتون و ليمو ترش، غذاهای آماده يا نيمه آماده نيز در انتظارند تا شما به خانه برده، با گذاشتن در فر، کباب کردن يا سرخ کردنشان، آنها را به شام يا ناهاری لذيذ تبديل کنيد.
در جای جای خيابان، قهوه خانه هايی خواهيد ديد که در آن، مشتريان که اکثراً از محله های عرب نشين اطرافند نشسته و مشغول کشيدن قليانند که در لبنان به "شيشه" معروف است و گرم صحبت با يکديگرند.
آنچه خوردنش واجب است!
انواع رستورانهای زيبا و نيز ساده و کوچک در اين خيابان وجود دارد که غذای جمعيت پر جنب و جوش آن را تأمين می کند. اينجا رستورانها دير تعطيل می شوند. برخی تا سه صبح و برخی نيز تا رفتن مشتريها بازند.
در اين رستورانها می توانيد انواع پيش غذاهای سرد و گرم لبنانی را که به "مزه" معروفند امتحان کنيد. بسياری از آنها را با کدو، بادمجان، گوجه فرنگی، خيار، اسفناج، ترب، باميه، پياز، عدس، نخود، برنج، ماست و گياهان معطر درست می کنند و در کنار نان لبنانی به مشتريان عرضه می کنند. به طور کلی می توان گفت که اين خوراکيها غذايی مطلوب برای گياهخوارها و کسانی که ازخوردن گوشت اجتناب می کنند به حساب می آيد.
"مـــزه"
"مزه" ها آنقدر خوشمزه اند که گاه بسياری از مشتريان از خوردن غذای اصلی صرف نظر می کنند و پيش غذاهای ديگری سفارش می دهند. برخی از اين پيش غذاها عبارتند از حمص (خمير نخود پخته شده با روغن کنجد، آب ليمو و سير)، تبوله (سالاد جعفری، گوجه فرنگی، بلغور گندم، پياز، روغن زيتون و آب ليمو) و نيز مجدره (تهيه شده از خمير عدس و برنج پخته و پياز داغ).
امتحان کردن "بادنجان مقدونی" که بادنجان پر شده با گردو و سير و نيز "قبه" که لقمه های کوچک گوشت گوسفند چرخ شده همراه با گندم پرک و دانه های ميوه کاج است بدون شک خالی از لطف نخواهد بود.
سالاد، آب ميوه و شيرينی
در رستورانهای لبنانی سفارش آب ميوه و شيرينی را نبايد فراموش کرد. مطمئن باشيد طعم آب هويج و پرتقال به همراه باقلوا تا مدتها در خاطر شما باقی خواهد ماند.
يکی از سالادهای مورد علاقه مشتريان رستورانهای لبنانی "فتوش" نام دارد که از کاهو، گوجه فرنگی، پياز، نعنا، تکه های کوچک نان سرخ شده و سماق تهيه می شود.
ساندويچها
اگر به خوردن گوشت علاقه داريد حتماً شاورما که نوعی کباب ترکی با گوشت مرغ يا گوسفند خوابانده شده در آب ليمو ست را به همراه کاهو و گوجه فرنگی امتحان کنيد.
"کوفته" نيز ساندويچ ديگری است که با گوشت چرخ کرده بره، جعفری و دانه های ميوه کاج درست می شود.
همان طور که گفتيم، آنهايی که از خوردن گوشت پرهيز می کنند هميشه می توانند غذای مناسب رژيم غذايی خود در رستورانهای لبنانی پيدا کنند. يکی از اين خوراکها فلافل نام دارد که در واقع لقمه ای است حاوی خمير نخود، روغن کنجد و سير و سس کنجد.
غذاهای اسپانيايی در غرب لندن
عده زيادی از اسپانيايی ها حتی قبل از شروع جنگ داخلی اين کشور در سال ۱۹۳۹ به لندن آمده بودند. در اين زمان بسياری از پناهندگان و تبعيدشدگان اسپانيا درغرب لندن، خيابان پورتوبلو، ناتينگ هيل، لدبروک گروو (Ladbroke Grove) ، بيز واتر (Bayswater) و کوئينزوی (Queensway) ساکن شدند.
ولی امروزه اسپانيايی ها و رستورانهايشان را در نقاط مختلف لندن از قبيل اولدبرامپتون (Old Brompton Road) ارلزکورت (Earl's Court)، پاتنی (Putney) و بريکستون (Brixton) می توان يافت.
ناتينگ هيل
مدرسه اسپانيايی ها در خيابان پورتوبلو (Portobello Road) به نام اينستيتوتو اسپانيول کانيادا بلانش
(Instituto Espanol Canada Blanch) مدرسه دو زبانه ای است که در سال ۱۹۷۲ در گرينويچ تأسيس و در ۱۹۸۲ به ناتينگ هيل منتقل شد.
اين مدرسه در کنار کودکستان و آموزشگاهی که دانش آموزان را با زبان و فرهنگ اسپانيا آشنا می سازد، هر سه در ساختمان صومعه ای قديمی قرار دارند.
در خيابان پورتوبلو مغازه های زيبايی وجود دارد که اجناس مرغوب و گرانبها می فروشند. اين کالاها بی شک اسپانيايی ها را به ياد دوران کودکی شان می اندازد.
برخی مغازه ها پنير مانچگو(manchego) و گوشت پخته سردی می فروشند که به امبوتيدوس (embotidos) معروف است. برخی ديگر، انواع مواد غذايی کنسرو شده از قبيل ساردين، ماهی و گوجه فرنگی کباب شده در قفسه های خود دارند.
برخی از موادغذايی تازه را می توان نماد کشور اسپانيا قلمداد کرد: چوريزو (chorizo) يا سوسيس تند، مورسيلا(morcilla) سوسيس سياه، خامون سرانو (Jamon Serrano) گوشت خوک دودی خشک شده، کزو دبورخوس (queso de burgos) پنير تازه خامه ای و پيپاس (pipas) دانه آفتاب گردان.
تاپاس (Tapas)
تاپاس به معنی پيش غذاست و انواع مختلف آن در رستورانهای اسپانيايی لندن موجود است: پاتاتاس براواس (patatas bravas) سيب زمينی تند، گامباس آل آخيلو (gambas al ajillo) يا ميگو سرخ شده در روغن زيتون و سير، و غذای ديگری به نام پيمينتوس رلنوس کن کارنه اماريکوس (pimientos rellenos con carne o mariscos) که فلفل دلمه ای پر شده با گوشت يا غذاهای دريايی است و همچنين تورتيلای اسپانيايی (tortilla Espanola).
تورتيلا را در تمام رستورانهای اسپانيايی می توان يافت، اما تشخيص بهترين نوع آن کار آسانی نيست. در اصل تورتيلا را از سيب زمينی سرخ شده و تخم مرغ درست می کنند. پياز را نيز می توان به دلخواه به آن اضافه کرد.
طرز تهيه تورتيلا در مناطق مختلف اسپانيا متفاوت است. مثلا تورتيلا پرنيادا (tortilla prenada) تشکيل شده است از سيب زمينی، ژامبون، سوسيس دودی تند، لوبيای سبز و برشهای کوچکی از فلفل سبز و قرمز.
اسپانيايی ها تورتيلا را با شراب سفيد يا قرمز می خورند. نواحی ريوخا (Rioja)، کاتالونيا (Catalonia) و گاليسيا (Galicia) به خاطر شراب خوبی که در آنها توليد می شود شهرت دارند.
برنج در غذاهای اسپانيايی
در رستورانهای اسپانيايی لندن غذاهايی بسياری همراه با برنج سرو می شود؛ غذاهايی از قبيل پائلا(paella) و آروز کن بوگابانته (arroz con bogabante) که برنج با خرچنگ است و برای تهيه آن برنج را به همراه خرچنگی که از وسط به دو نيم شده و شراب سفيد، زعفران، پياز، سير و جعفری به آن اضافه شده، می پزند. اين غذا را به طور مجزا پائلرا (paellera) يا خوراک پائلا (paella dish) می نامند و ممکن است به همراه آن سبزيجات، تکه هايی از ميگو، هشت پا و ماهی مرکب سرو شود.
يکی ديگر از غذاهای لذيذ اسپانيايی اروز نگرو (arroz Negro) نام دارد، که به معنی برنج سياه است. در اين غذا برنج را به همراه ماهی مرکب و مايع سياهی که از آن ترشح می شود دم می کنند، که البته پس از خورن آن دهان شما تا مدتی سياه خواهد ماند.
غذاهای دیـــگر
انواع و اقسام غذاهای محلی اسپانيا را می توان در رستورانهای اسپانيايی لندن يافت. يکی از اين خوراکيها انسالاديا روسا (ensaladilla rusa) نام دارد که سالادی متشکل از سيب زمينی، تخم مرغ آب پز، لوبيا سبز، چند نوع فلفل و زيتون است. سوپ سير نيز می تواند پيش غذای لذيذی باشد.
باندخا دسنتويا (bandeja de centolla) نيز بشقاب بزرگی است حاوی خرچنگ نعلی، خرچنگ خاردار و انواع نمونه های ديگری از غذاهای دريايی، همگی به همراه سس سرکه.
آنهايی که از خوردن گوشت لذت می برند بايد حتماً لخازو آل اورنو (lechazo al horno)، از غذاهای منطقه کاستيل را امتحان کنند که جزء اصلی آن بره بريان شده در اجاق چوبی و از خوراکهای مورد علاقه اسپانيايی ها در فصل زمستان است.
منبع: بی بی سی